Ik hoor mijn baasmevrouw nog weleens zuchten en roepen dat als je niet beter zou weten, je zou denken dat ze een stel jonge kinderen in huis had. Ik geef toe dat ze ons nog weleens tot de orde moet roepen.
Want de laatste tijd rennen wij als een kip zonder kop door het huis heen. Yoris de draak (zo noemt de baasmevrouw hem vaak, want het kan echt een draak zijn) zit dan hoog op de tafel of op een stoel, en zodra ik langs loop springt hij boven op mij.
Ook gebeurt het nogal eens dat hij als een bok door de kamer springt, en dan op de een of andere manier zelfs tegen de muur op springt. Het is gewoon niet uit te leggen.
En noemt ze Yoris een draak door zijn streken, zo noemt ze mij weleens een watje.
Maar kan ik er wat aan doen dat ik zielig doe als ik schrik wanneer Yoris op mij springt of mij zelfs in mijn nek wil bijten.
Als wij alleen thuis zijn dan ga ik lekker op bed liggen slapen, en Yoris ligt er dan ook bij hoor, maar gaat altijd naar de deur als er iemand thuis komt. Ik hoor het vrouwtje dan vaak vragen of we lief geweest zijn. En ik merk dan dat ze hem even op wil beuren om te kroelen, want hoor dan meteen zeggen jaja, je mag weer lopen!!! Hij heeft er een hekel aan dat je hem opbeurt.
Ik blijf dan gewoon liggen, en loop later wel op mijn gemak naar beneden. Want meestal gaat het vrouwtje daarna lekker op de bank, en dan kruip ik heel dicht tegen haar aan, want dat vind ze fijn. Ik rol dan op mijn rug zodat ze dan op mijn buik kan kriebelen, en sla mijn poten over haar pols.
We zijn eigenlijk totaal verschillend, en ik mag dan een watje zijn, maar ik kan me soms ook wel als een baas gedragen hoor.
Zo ook hier....
We zitten hoog op de tafel naar die kleine jongen te kijken, die de laatste tijd steeds allerlei speeltjes van ons komt brengen. En dan roept hij steeds Hallo mauw!!!
En dan begint Yoris opeens in de schaal te klauteren die op tafel staat.
Nou, dat is dus niet de bedoeling hé. En zeg vriendelijk maar toch streng dat het afgelopen is.
Want dat kan toch niet!!!
En geloof mij, hij luisterde toen wel....
Vandaag luisterde hij echter niet naar de baasmevrouw. Ja, ze was echt een beetje boos hoor...., want hij gooide een pot van de haltafel en die viel kapot op de grond. Gelukkig was het geen dure zei ze tegen baasmeneer, want het was er een die ze zelf bewerkt had ofzo met tegellijm en een touwtje,
Gelukkig is ze het alweer vergeten hoor, want we kregen vanavond een lekker snoepje, en lagen samen (ja, zelfs Yoris) bij haar op de bank toen ze tv zat te kijken.